zdjęcia i spacery po Rybnej

To co miałam z przodu nie było jeszcze rozświetlone

...skutecznie broniły przejścia, zejścia i w ogóle jakiejkolwiek aktywności...

Witam się i proponuję, że pomogę, ale narobiłam tylko większego rabanu bo kiedy wrzucam...

...w obfitości swej wyglądające niczym zaczarowany ogród

Piękna słoneczna pogoda i lekki mróz - najlepsze warunki do spaceru. Wybrałam się na Orlej wiedząc gdzie chcę dojść, ale weszłam w złym miejscu. Wyszło mi to jednak na dobre bo trafiłam tam gdzie wcześniej nie byłam. Do krainy kraterów. Dość gęsta sieć pokaźnych dołków, właśnie kraterów. Z pewnością powyż ej dwóch metrów głębokości, przykryte liśćmi. Głębokość nie robi zbytniego wrażenia, ale nie ryzykowałam zejścia czy wskoczenia bo nie miałam pojęcia co pod tymi liśćmi jest

Sieć lejów i ścieżek pomiędzy wzniesieniami, często dość strome, porośnięte drzewami liściastymi a teraz to drzewami bezlistnymi. To czym drzewa były okryte opadło na ziemię i o tej porze roku jest śliskie. A połączenie słów "strome" i "śliskie" oznacza - "łatwo o upadek". Te leje choć małe są dość gęste i głębokie - na tyle, że z dołu widać tylko krawędź lasu. Nie udało mi się jeszcze wyjść w tym miejscu, w którym schodziłam. Zwykle dochodzę którąś odnogą do ogromnego pola

Prosta droga - od parkingu do Góry Zalaskiej, żadnej filozofii nie ma. Jest tylko raj dla zmysłów. Można co prawda schodzić z głównej drogi i zagłębiać się w odnogi, w wąwozy, meandrować między pagórkami - ale dziś proponuję patrzeć na to z góry - z pozycji królowej pór roku. Wiem, każdy ma swoją ulubioną porę, swój czas - ale spójrzcie - tyle złocistości, purpury i blasku ma tylko jesień. Wiem, nie każda - dlatego cieszmy się nią. Orlej to doskonałe miejsce do niedzielnych