Łeb duży i wydłużony zakończony szerokim pyskiem. Oczka małe (słabo widzą), uszy długie do 26 cm, spiczasto zakończone. Skośne nozdrza...

...do głowy nie przyjdzie ci, że to wyjątkowa myśl inżynierska stanowiąca podstawę i początek w procesie warzenia piwa.

Może natraficie na odcisk karbońskiej rośliny? Bo co do tego, że pod stopami będziecie mieć kawałki węgla - nie mam żadnej wątpliwości.

Tenczynek, Las Buczyna, wzgórze 330 m npm. Stromo. Od strony północnej tak stromo, że dostaję zadyszki kiedy tam wchodzimy. Na górze ogromny krzyż. Ten obecny został postawiony w 2008 i zastąpił wcześniejszy. Legenda głosi, że młody hrabia Tęczyński po utracie narzeczonej wjechał konno na Buczynę i rzucił się ze skały. Skok przypłacił życiem koń jeździec przeżył. W miejscu, z którego skakał młodzieniec, ku przestrodze postawiono krzyż* Dla mnie stromo, ale spłoszone dziki p

Tenczynek, sztolnia lodowa. Myślę, że dość popularny kierunek wycieczek ostatnio. Przyjeżdżam w deszczowy poranek, bo wychodzę z założenia, że w wykutym korytarzu nie będzie mi kapało na głowę. Ale tego dnia nie zejdę do sztolni. Kiedy staję na jej krawędzi widzę, że zejście (spadek) w dół jest głęboki a padający deszcz powoduje, że jest ślisko. Wracam na następny dzień - mniej pada z nieba, nie oznacza to jednak, że przez sztolnię przejdę sucha. Tradycje browarnicze w Tenczy

Postanowiłam szybko wrócić na Gwoździec - jest bardzo intrygujący. Weszłam do lasu w innym miejscu niż poprzednio. Ścieżka jest dobrze widoczna i ciekawie zarysowane wzniesienia również. Miałam skręcić w lewo, żeby łukiem dojść do miejsc z poprzedniego wypadu, ale zaraz przy drodze przykuła mój wzrok tabliczka kierująca do grobów. Poszłam więc w prawo i rzeczywiście natrafiłam na dwie mogiły i dodatkową tabliczkę na drzewie. Informacja na niej jest jednak zupełnie powierzchow

Na granicy Tenczynka i Krzeszowic jest las. Gdyby jechać od Tenczynka prosto to dojedzie się do charakterystycznej Bramy Zwierzynieckiej, ale można skręcić w lewo przecinając tory i dojechać właśnie tam... Gwoździec - nazwa miejsca magnetyzująca. Stara kopalnia, nieczynny kamieniołom górnojurajskich wapieni. Z wapiennikiem, ścieżkami wijącymi się pomiędzy wysokimi wzniesieniami, pozostałością nasypu kolejowego i zasypanym wejściem do sztolni. Kiedy jechałam tam pierwszy raz

Las Tenczyński - przylegający do kilku miejscowości płaski teren. Kiedy jednak się już do niego wejdzie - przestaje już być taki płaski. Obkopane kwadraty lub zygzaki. Echa wojny. W związku z budową linii obronnej OKH-Stellung b-1 armia niemiecka w Lasach Tenczyńskich zbudowała przyfrontowe składy amunicji, które służyć miały szybkiemu zaopatrywaniu broniącej się w okolicach Krakowa armii. Amunicja do składów była przywożona najpierw koleją do stacji w Krzeszowicach następ

W jedną noc w roku, a wokół siedzą i przyglądają się czarownice. Uch, aż czuć zapach piekielnej siarki, a z wody wystają głowy topielców. Podobno też pod tym stawem zakopany jest wielki skarb - złoto, srebro i drogocenne kamienie a pilnuje go sam Lucyfer. Strach tam iść wieczorem. Ale w dzień, zwłaszcza słoneczny - czemu nie? Choć i tak dreszcz może przeobiec po plecach. Czarny Staw w Tenczynku. Coś w legendzie z diabłami musi być bo chyba mi drogi plątały i z dystansu 500

Zacznijmy od początku: Rybna - Wieś opactwa benedyktynów tynieckich w powiecie proszowickim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. Południowa część Rybnej leży przy drodze wojewódzkiej nr 780 na terenie krainy geograficznej Brama Krakowska, natomiast północna na Garbie Tenczyńskim (wikipedia.pl) Krystyna - kopalnia węgla kamiennego w Tenczynku uruchomiona przez rodzinę Potockich z linii krzeszowickiej już w roku 1895, Szyb "Krystyna I", czyli stary szyb tzw. wodny, miał

A ta skała ma 411 metrów npm i powstała z wulkanu. A zamek został wybudowany już w połowie XIV wieku a jego panem jak i okolicznych miejscowości był Andrzej Tęczyński herbu Topór i stąd nazwa zamek Tenczyn. Na początku był rycerską warownią, ale kolejni potomkowie przekształcili go w elegancką renesansową rezydencję - gościli tu Rey i Kochanowski. Był tak imponujący, że nazywano go Drugim Wawelem, a nazwiska kolejnych właścicieli potwierdzają jego rangę - Opalińscy, Lubomirs