Po wczorajszej nawałnicy dzisiejszy dzień jest wietrzny i rześki - warto wybrać się choćby na krótki spacer. Mnie zamarzyła się droga od cmentarza w górę. Przestrzeń nie jest tak otwarta jak z Morgów, ale jest równie pięknie. Z lewej widok na góry (nawet Tatry były widoczne), z prawej na początku wysokie białe falujące na wietrze trawy a za chwilę szuwary z trzciną by po zagajniku przejść w pola. Za zakrętem droga wgłąb zielonego gąszczu wyglądająca tak tajemniczo i zachęcająco, że chciałoby się nią pójść, ale jest zagrodzona - tym bardziej rozpala więc wyobraźnię. Za chwilę wychodzi się znowu na bardziej otwartą przestrzeń by zobaczyć góry a po prawej Wrzosy. Jeszcze pogawędka z miłym panem obierającym porzeczki, którego najpierw się przestraszyłam (dlaczego nikogo się nie spodziewałam przy drodze?), ale później się z tego śmialiśmy i powrót. Na zakończenie spaceru mogłam oglądać wieże kościoła na tle zielonych drzew.

Bajkowe krajobrazy - jak zawsze i jak zawsze trochę inne.