Kilkaset. Są okazałe i piękne. Pachną miodem, a pod nimi są miejsca do odpoczynku w ogrodzie folwarcznym przy starej plebanii i kościele. Wysoki mur wokół parku wykonany z miejscowego kamienia jest imponujący, ale brama jest otwarta szeroko - zaprasza do spaceru. Stojąc u jej progu widzimy na końcu alejki plebanię z pocz. XX wieku. Później jest już tylko piękniej i bardziej tajemniczo, resztki budynków gospodarskich może nie wyglądają efektownie, ale za to z pewnością malowniczo. Spokoju Kamienia pilnuje Matka Boska pod jedną z lip i spogląda na kościół, który tu powstał w miejscu kaplicy z XVIII w.
Ach, jak te lipy pachną...
p.s. w Kamieniu działa od 2002r Towarzystwo Przyjaciół Kamienia, które m.in. organizuje Dni Kamienia http://kamien.ubf.pl/viewpage.php?page_id=2
