Dziury w ziemi na Wrzosach. Trafiłam do nich dużo wcześniej, ale zapomniałam. Przypomniałam sobie w najgorszym momencie - tzn w okresie letnich już upałów (w zeszłym tygodniu) i terenów porośniętych do granic możliwości (moich) pokrzywami. Poprzyglądałam się tym dziurom z bliska - na mapach lidar, nabrałam chęci by znowu je odwiedzić. Trzy są obok siebie - od najmniejszej do największej na osi północ - południe. Jest jeszcze czwarta oddalona od pozostałych o ok. 25 metrów i jest z nich najmniejsza. Tak to zapamiętałam z mojego ostatniego tam wypadu i z mapy lidar. Kiedy poszłam tam ostatnio pokonały mnie pokrzywy, komary i nadchodząca burza. Znalazłam tylko tę jedną oddaloną od pozostałych.
To mnie właściwie tylko bardziej zachęciło do sprawdzenia dziur. Wyznaczyłam dojście do nich za pomocą GPS. Jadąc kilka dni później na Wrzosy natknęłam się na pana Janka. Pomyślałam, że może będzie w stanie pomóc mi rozwiązać zagadkę. Pan Jan zgodził się iść ze mną i sprawdzić otwory, ale chciał, żebym coś wcześniej zobaczyła tuż przy jego domu. "To po wodzie" - oznajmił kiedy stanęliśmy na skraju olbrzymiej szczeliny. Widziałam to miejsce już wcześniej więc miałam porównanie. Ziemia zapadła się na ogromnym odcinku, zawaliły się w dół drzewa. Woda, kras... Ziemia pracuje cały czas i pokazuje kto tu rządzi.
Idziemy więc do lasu, brniemy przez pokrzywy. Dzięki GPS trafiamy bez problemu. "To po wodzie" oznajmia pan Jan kiedy stajemy na brzegu ogromnej dziury - "To jest to samo co u mnie" . Nie ma możliwości zejścia i sprawdzenia ich. Jest bardzo głęboka i brak jakichkolwiek punktów zaczepienia by wspiąć się z powrotem do góry. Obrośnięta pokrzywami, trzeba bardzo uważać by nie zrobić o jednego kroku za dużo i nie zjechać w dół. Nagle dociera do mnie, że stoję przy najmniejszej z trzech dziur, a jest ona olbrzymia. Ma ok. 5 metrów średnicy i ok. 4 głębokości. Oznacza to, że otwory powiększyły się i to w dużym stopniu. Ziemia pokazuje kto tu rządzi... Ile jeszcze pochłonie? Co nowego odsłoni i jakie swoje oblicze pokaże? Czekam z lękiem.
Serdeczne podziękowania dla pana Janka za pomoc