"Wiejska dziewczyna w tym wiejskim stroju
Najpiękniej wygląda w świecie
Jako ta róża polna na miedzy
Jako to łąkowe kwiecie..."
Koszula - biała, płócienna, wykończona białym haftem. Zapinana pod szyją, ale z boku.
Spódnica - szyta z tkaniny zwanej "tybet" - dopuszczalne różne kolory tła, ale najważniejszy motyw - róże. Tybetki są suto marszczone i mogą sięgać łydek.
Zapaska - czyli fartuszek. Wykonana z tiulu lub płótna, przeszywana kolorowymi tasiemkami i obszyta koronką.
Gorset - aksamitny, bogato zdobiony haftem lub naszytymi koralikami, cekinami. U dołu kaletki obszyte sitarzem. W Rybnej pięknie wykańczali gorsety panowie Tomasz Kierzek i Franciszek Gala - to oni robili misterne zapięcia, które nie tylko spinały tę część garderoby, ale również zdobiły.
Na głowie - panny wianek, mężatki chusty. Na szyi korale - drewniane czerwone, kolorowe szklane lub korale naturalne (najdroższe). Na nogach trzewiczki - za kostkę, podobne do męskich cholewek.
"Spódniczka w pasie suto marszczona
Gorsecik, koszula biała
Trochę korali wokoło szyi
To jej ozdoba cała..."
p.s.
Strój ludowy w Rybnej to rzecz jasna strój krakowski. Dziś pani Helena pokazała mi swoje odświętne ludowe piękne stroje, za co serdecznie dziękuję jak i za pyszną szarlotkę i herbatę ze sokiem. Dziękuję również bardzo Joannie za zgodę na umieszczenie zdjęć z sesji.
W poście wykorzystałam słowa przyśpiewki, na żywo miałam przyjemność wysłuchać ich od pani Heleny.
