Zacięłam się. Chciałam przygotować post - taki jesienno-leśny. Chodziłam kilka razy wieczorem po Orleju, żeby złapać aurę zachodzącego słońca, ale zwykle przychodziłam za późno. Przychodziłam też po południu, ale właśnie słońce gdzieś chowało się za chmury. No więc zacięłam się i nie wiem jak opisać cały urok najbliższego nam lasu jesienią, kiedy jest najpiękniejszy. Myślę jednak, że sami wiecie i znacie jego uroki. Ania, która szła ze mną i szła po raz pierwszy była oczarowana, planuje już tam trasę rowerową. Napotkana rodzina też schodząca z najwyższego wzniesienia w lesie również wyglądała na zadowoloną. I rowerzysta pod Górą Zalaską i biegacz, który jak się okazało brał udział w zeszłorocznym biegu terenowym po Rybnej. Ania po raz pierwszy, pozostali kolejny raz - mam nadzieję, że to doskonali ambasadorzy lasu jesienią, jesieni na Orleju. Bo ja się zacięłam, nie wiem co napisać.
top of page
bottom of page