Informację znajduję przeglądając stronę o podkrakowskich atrakcjach i nie dowierzam "Tutaj, w Czernichowie? Może jest jakiś inny Czernichów? Kolej? Stacja Czernichów Główny?" Sprawdzam - wszystko jednak się zgadza. Sprawa mnie tak zaintrygowała, że postanawiam zobaczyć na własne oczy. Kontaktuję się przez fb z właścicielami Kolejki z pytaniem czy mogę zobaczyć miejsce i opisać je. Zostaję zaproszona na indywidualne zwiedzanie.
Czernichów, Wiślana 3 - Stacja Muzeum Czernichów Główny - jadę powoli, już z daleka obiekt przyciąga wzrok. Jestem przed czasem, ale i właściciele przybyli wcześniej. Poznaję Państwa Beatę i Roberta Stefaniuków z synkiem. Gospodarze zapraszają mnie na poczęstunek i spacer z opowieścią. Próbuję ogarnąć wzrokiem całość - ale nie sposób - co chwilę wyławiam wzrokiem kolejne fantastyczne elementy. Dostrzegam jednak spójność wszystkich eksponatów z doskonale utrzymanym ogrodem - dzieło pani Beaty. Pan Robert odpowiada głównie za te wszystkie kolejowe cuda. Wagony, wagoniki, rampa, szlaban, lokomotywy, żuraw, piękna zieleń i kwiaty. Tak musi wyglądać kolejowe niebo.
Pomysł zrodził się pięć lat temu i mogę Wam zdradzić, że impulsem był primaaprilisowy żart. Ten żart został przekuty na wspaniałe miejsce do zabawy, odpoczynku i relaksu. I choć mi się wydaje, że miejsce jest już doskonałe to właściciele podkreślają, że wciąż jest dużo do zrobienia, mają masę pomysłów. I pasji. Na koniec pozostało ostatnie pytanie - skąd "ostatnia kolejka?". Pani Beata śmieje się - chodziło o dwuznaczność pojęcia "kolejka" - chwila wytchnienia, odprężenia właśnie pośród kolejowych eksponatów.
Serdeczne podziękowania dla Państwa Beaty i Roberta Stefaniuków za poświęcony czas i gościnę. Więcej nt Kolejki można znaleźć tutaj http://www.ostatniakolejka.pl
Uwaga - w dniu 11 sierpnia 2019 na hasło "Zdjęcia i Spacery" - 10% zniżki na bilety