Domy ceglane lub ceglano-drewniane sprzed wojny - mają niebywały urok, lecz niestety jest ich coraz mniej. Pierwsze przykuwają uwagę cegły - nie są tak "idealne" jak produkowane obecnie, widać na nich ślady nierównomiernego wypalania, ręcznego formowania.
“Budując ścianę układaj cegłę po cegle. Nie myśl o ścianie, myśl o następnej cegle. I ułóż ją najlepiej jak tylko się da. I tak codziennie”. Will Smith.
Przy gospodarstwach w Rybnej w tym okresie bywały małe pracownie, gdzie wyrabiano cegły na własny użytek. Rękodzieło. Są piękne. Podejdźcie do nich i przyjrzyjcie się im, popatrzcie na ich artyzm, na ich naturalną różnorodność. Wciąż jeszcze myślę o niewielkim ceglanym domu, który mi dziś pokazano na Nowym Świecie - jak zaczarowany. Cegły sprowadzano do budowy domów również z okolicy, z Krakowa. Oglądałam też dziś kawałek zachowanego takiego muru wkomponowanego w ścianę salonu - ze stemplami - piękny i podobnie - cegły użyte powtórnie z rozbieranego domu.
Po wojnie w Rybnej założono dwie cegielnie (okolica cmentarza oraz przy Skotnicy), ale słaba jakość gliny w połączeniu z próbą produkcji na większą skalę doprowadziła do upadku przedsiębiorstw.
Cegła to jeszcze nie wszystko - cegłę kładziono na podmurówkę - tu materiałem był nasz lokalny kamień z łomów z Bednarzy, a w kamieniu kwitło życie sprzed milionów lat - amonity często zasiedlały domy u jego podstaw. Mając stary dom lub jego resztki prawdopodobnie macie i skamieniałości w skalnej podbudówce lub ich odciski. Stopień prowadzący do domu to często duży płaski kamień. Okna i drzwi z modrzewia - często rósł przy domu, a drewniane wykończenia domów to deski z drzewa dębowego, świerkowego lub modrzewiowego pozyskiwanego z własnych lub okolicznych lasów.
Gdy człowiek się starzeje, choćby los rzucał nim po całym świecie, musi mieć gdzieś miejsce, które jest dla niego prawdziwym domem, bo nawet wędrowny ptak ma jedno miejsce, do którego zdąża - Hans Christian Andersen
A co z domem, który się starzeje?...
Za wprowadzenie do cudownego świata dawnej sztuki stawiania domów dziękuję Danusi i Stanisławowi, Marcie i Markowi oraz Magdzie i Wojtkowi
