Tenczynek, Las Buczyna, wzgórze 330 m npm. Stromo. Od strony północnej tak stromo, że dostaję zadyszki kiedy tam wchodzimy. Na górze ogromny krzyż. Ten obecny został postawiony w 2008 i zastąpił wcześniejszy.
Legenda głosi, że młody hrabia Tęczyński po utracie narzeczonej wjechał konno na Buczynę i rzucił się ze skały. Skok przypłacił życiem koń jeździec przeżył. W miejscu, z którego skakał młodzieniec, ku przestrodze postawiono krzyż*
Dla mnie stromo, ale spłoszone dziki pędzą szybko i sprawnie.
Stok z poszarpanymi wapiennymi skałami i rozpadlinami, dziurami do "wnętrza ziemi". Masa suchych liści przykrywa ziemię i przez to co chwilę wpadam do jakiegoś większego lub mniejszego dołu i zapadliska, czuję się niezbyt pewnie. Nagle przed nami pojawia się starszy mężczyzna. Zero zadyszki i zmęczenia "Przepraszam, jak pan tu wszedł?" "Szlakiem, ścieżką od południa. Bardzo często tu przychodzę". No tak, można było prościej...
Rozmawiamy o urokach okolicy, o legendach. Właśnie stoimy w miejscu skąd młody Tęczyński postanowił zakończyć swe cierpienia miłosne. Nawet jeśli przeżył to musiał być mocno poturbowany - te wszystkie wystające skałki...
Z góry widok na zamek w Rudnie, dokładnie na wprost. Z lewej stary browar, z prawej Las Zwierzyniec a wcześniej sztolnia lodowa. Gdzie nie popatrzeć - wciska się historia i podania.