zdjęcia i spacery po Rybnej

Pomiędzy bruzdami droga - Głuchówki - Rybna Wrzosy - czy wyznacza stary szlak transportowy?

Zastanawiam się jak daleko jeszcze do dołków i wspinam się na ostre wzniesienie przede mną by móc się lepiej rozejrzeć...

Nade mną poszarpana jura, przede mną połyskujący perm, pośrodku zielony od mchu bezimienny skalny gruz...

Kiedy stawiam na nich stopę osypują się do wody, pod nogą powstaje pustka. O podejściu choćby i o metr do przodu muszę zapomnieć.

Kamieniołom Orlej. Sierpień 1961. Zaczyna się zwykły dzień pracy, który dla jednych będzie historią do opowiadania znajomym czy rodzinie,...

...ponieważ wchodzenie z aparatem po pionowej skale nie przypadło mi do gustu (mimo wszystko) postanowiłam podjechać dalej...

Szybików było (a właściwie jest) kilka, może nawet kilkanaście. Są na Wrzosach i w okolicy Głuchówek. Mówimy o Rybnej. O Zalasiu też....

...nie pokrywa się dokładnie z jej rzeczywistym biegiem - ale to już zaproszenie do zabawy dla ciekawskich lub miłośników kolejek by ...

Ponieważ orientacja w terenie idzie w ślad za umiejętnością odczytywania mapy mojego niepokoju nie wzbudziło...

Nigdy nie będę umiała sobie wytłumaczyć dlaczego zeszłam z głównej ścieżki i dlaczego pierwszy raz...

No więc... wiecie w czym problem?... Brakuje nam parowozu, który był tu pierwszy!

Do niestrzeżonego przejazdu kolejowego zbliżała się lokomotywa SM42 prowadząca ciężki skład z urobkiem

Zapomnij o egzotycznych podróżach, zapomnij o lasach tropikalnych, prawdziwa egzotyka jest tu!...

...Masa białej mazi, która za wszelką ceną usiłowała mnie zatrzymać na dłużej.

... Nie ma jezior? No cóż, minęło tyle lat... 170 milionów... Coś jednak zostało po nich. Jakaś szara masa...

Witamy w Orlej Resort & Spa, zaledwie 100 metrów w kierunku wschodnim od drogi przecinającej las tuż za szlabanem.

Ciągle było zjawiskowo, ale jakby powoli coraz mniej... Zapomniałam zabrać wodę z auta i robiłam się coraz bardziej zmęczona.

Pora ponownie wsiąść do wagonika kolejki wąskotorowej jadącej z urobkiem z Orleja do Okleśnej. Zatrzymaliśmy się w Brodłach i stamtąd...

Może natraficie na odcisk karbońskiej rośliny? Bo co do tego, że pod stopami będziecie mieć kawałki węgla - nie mam żadnej wątpliwości.

Wchodzę w czerwony kanion. Stoję na kamieniach wypełniających jego koryto. Na wprost mnie spływająca woda po skalnej ścianie. Z lewej i prawej czerwone kamienne ściany i gdzieniegdzie powykręcane pokryte mchem drzewa. uporczywie trzymające się skał. Nie mogę oderwać wzroku od tych cudów. Jestem u celu. Wymarzony punkt na mapie lasu Orlej. To co widziałam do tej pory tylko z góry i męczyło mnie, by tam dojść, zejść, przejść. Oglądam mapę i obmyślam jak dojść od północy, czyli